Strona Główna » Wymiana handlowa pomiędzy Unią Europejską a Ameryką Łacińską – wybrane kraje

Wymiana handlowa pomiędzy Unią Europejską a Ameryką Łacińską – wybrane kraje

autor: Julia Niewiadomy
Konferencja w sprawie umowy handlowej z państwami Mercosur, 2019.

Negocjacje na temat porozumienia o wolnym handlu pomiędzy Unią Europejską a państwami Ameryki Południowej są prowadzone z przerwami od ponad dwudziestu lat. Rozmowy te są trudne do przeprowadzenia ze względu na ilość państw zrzeszonych po obu stronach negocjacji. 

Wspólny Rynek Południa 

Mercosur (z hiszpańskiego Wspólny Rynek Południa) to organizacja zrzeszająca cztery państwa: Argentynę, Brazylię, Paragwaj oraz Urugwaj. Członkiem zawieszonym jest Wenezuela, a obserwatorami są Meksyk oraz Nowa Zelandia.
Oprócz państw członkowskich w Mercosurze są również państwa stowarzyszone, które korzystają ze strefy wolnego handlu, ale nie uczestniczą w unii celnej. Należą do nich Kolumbia, Ekwador, Chile, Peru i Boliwia. Boliwia kandyduje do statusu państwa członkowskiego.
Mercosur powstał w 1991 roku, a w 1994 roku zaczął podlegać pod prawo międzynarodowe. Jest aktualnie najsilniejszą strefą wolnego handlu w regionie Ameryki Łacińskiej. Oprócz Mercosuru w Ameryce Południowej funkcjonują jeszcze dwie strefy wolnego handlu: Central America Common Market i Andyjski Wspólny Rynek.

Negocjacje z Mercosurem

Rozmowy na temat porozumienia handlowego pomiędzy Unią Europejską a Mercosurem trwały od 2000 roku. Już w 2004 roku przedstawiono pierwsze oferty rynkowe z obu stron, jednak zaraz po tym zaprzestano rozmów na sześć lat. W 2010 roku zostały wznowione. Przeprowadzono wtedy dziewięć rund spotkań, które miały na celu przedstawienia kolejnych ofert rynkowych. Zakończyły się 28 czerwca 2019 roku, politycznym porozumieniem między stronami. Ustalono zawarcie ambitnej, wyważonej i kompleksowej umowy handlowej.

Konferencja w sprawie umowy handlowej z państwami Mercosur, 2019.
Źródło: philippegoffin.be

Wymiana handlowa

Mercosur jest jednym z główny inwestorów zagranicznych w Unii Europejskiej. W 2017 roku akcje ich inwestycji wynosiły 52 miliardy euro. W 2018 roku, kraje Mercosuru eksportowały do Europy głównie produkty rolne (żywność, tytoń, napoje) – 20,5%; produkty roślinne (soja, kawa) – 16%; mięso i produkty zwierzęce – 6%.
Unia Europejska jest najważniejszym partnerem handlowym i inwestycyjnym Mercosuru. Eksport z Unii Europejskiej do państw Mercosuru obejmuje maszyny – 29%; chemikalia i produkty farmaceutyczne – 24%; sprzęt transportowy – 13%. Wartość eksportu w 2021 roku wyniosła 45 miliardy euro, a usług – 17 miliardów euro.

Problemy w negocjacjach

 

W Unii Europejskiej panowały podziały odnośnie słuszności decyzji na temat zawierania porozumienia z Mercosurem.

Już w 2016 roku Francja zainicjowała wspólne stanowisko trzynastu państw w tej sprawie. Protestowano przeciw zawieraniu w ofercie rynkowej Unii Europejskiej kwot produktów wrażliwych. Miały to być masło, odtłuszczone mleko w proszku, mięso wołowe, drobiowe i wieprzowe, cukier oraz pszenica. Do protestu należały między innymi Austria, Polska, Irlandia, Grecja, Węgry, Słowenia, Luksemburg i Rumunia.

Według wspólnego stanowiska Ministrów Rolnictwa tych państw, które zostało zawarte w piśmie: „Rolnictwo jest szczególnie wrażliwym sektorem w tych negocjacjach i powinno być traktowane z najwyższą uwagą”. Domagano się, aby Rada ds. Rolnictwa zajęła się tą kwestią przed podjęciem jakichkolwiek wiążących decyzji przez UE. W 2019 roku Premierzy Polski, Irlandii, Belgii oraz Prezydent Francji skierowali list do przewodniczącego Komisji Europejskiej z prośbą o wstrzymanie podpisania porozumienia. Obawiano się, że może ono zaszkodzić interesom europejskich rolników.

Polska była sceptyczna w tej sprawie ze względu na obawy dotyczące możliwości zwiększenia importu cukru trzcinowego z Brazylii, wołowiny z Argentyny, drobiu i spirytusu z trzciny cukrowej. Ten ostatni może służyć do nielegalnej produkcji bioetanolu.W odpowiedzi przywódcy siedmiu państw członkowskich UE (Holandii, Niemiec, Portugalii, Łotwy, Czech, Szwecji) wezwali Komisję Europejską do zawarcia „historycznego porozumienia”.
Kolejne protesty przeciw porozumieniu rozpoczęły się ze strony organizacji pozarządowych. Greenpeace, Friends of the Earth oraz ponad 340 innych europejskich i południowoamerykańskich NGO wezwało UE do „natychmiastego zaprzestania” rozmów w sprawie porozumienia. Takie stanowisko zostało przyjęte ze względu na pogorszenie się sytuacji praw człowieka i stanu ochrony środowiska w Brazylii.

Protest aktywistów klimatycznych. Baner przedstawia napis „Mercosur to śmierć dla rolnictwa”.
Źródło: europe.vivianedebeaufort.fr

Znaczenie porozumienia dla Unii Europejskiej

 

Porozumienie jest ważne dla Unii Europejskiej nie tylko ze względu na wysoką wartość wymiany handlowej z państwami Mercosuru, ale również na politykę Stanów Zjednoczonych. Za kadencji Donalnda Trumpa, USA prowadziło politykę protekcjonistyczną, która mocno ograniczała korzyści z handlu międzynarodowego dla UE. Dlatego Komisja Europejska starała się zakończyć rozmowy w sprawie porozumienia tak szybko, jak to możliwe. Doprowadziło to do zawarcia umowy i ograniczenia taryf celnych w wymianie handlowej z Ameryką Łacińską. 

Related Articles

Invest America-04 - header

Instytut jest podmiotem działającym na rzecz rozwoju gospodarczego, który prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Misją Instytutu jest budowa nowej jakości w polskiej dyplomacji gospodarczej

Popularne w ostatnim miesiącu

Ostatnie artykuły

Serwis wykorzystuje pliki cookies m.in. w celu poprawienia jej dostępności, personalizacji, obsługi kont użytkowników czy aby zbierać dane, dotyczące ruchu na stronie. Akceptuję Czytaj więcej